Asim Horozić rođen je u Tuzli 1958. godine. Osnovnu i srednju muzičku školu završava u Tuzli. Harmoniku počinje učiti sa osam godina, a prve kompozicije počinje pisati za školski orkestar u kojem je i sam svirao. Diplomira kompoziciju na Muzičkoj akademiji u Sarajevu u klasi V. Komadine (1982) Koncertom za violinu i orkestar u A duru (praizveden tek 1996). Po završetku Akademije vraća se u Tuzlu gdje i danas djeluje kao docent na Filozofskom fakultetu, odsjek za razrednu nastavu, na predmetu Muzička kultura s metodikom. Radio i na Srednjoj muzičkoj školi kao nastavnik klavira, sviranja horskih partitura, solfeggia, harmonijske analize, poznavanja muzičkih instrumenata, muzičkih oblika i muzičkog folklora. Od 2005. radi kao docent za kompoziciju na Muzičkoj akademiji u Sarajevu. Napisao je udžbenike Harmonija 2 i Harmonija 3 za srednje muzičke škole. Među njegovim radovima ističu se opera Hasanaginica (2000) i opera za djecu Aska i Vuk (2003) za koje je libreto napisao Nijaz Alispahić, Kapija koncertantni stavak za klarinet i orkestar (1997), Koncert za klavir i orkestar u e molu (1995), Koncertantna fantazija za flautu i orkestar, Fantazija za harmonikaški orkestar, Duša, Sarajevska fantazija za simfonijski orkestar, Sjećanje na Mocarta za simfonijski orkestar, Bosna, San o Bosni i Ašikovanje uvertire za simfonijski orkestar, Zapis o zemlji za sopran hor i orkestar, Sevdisanje za sopran, hor i orkestar, Mangala za sopran hor i orkestar, Odabrana Bosne za sopran, recitatora i orkestar, Sonatni stav za flautu i klarinet, Duet za dvije flaute, Fantazija za dvije flaute, Trio za flautu, klarinet i basklarinet, Trio za dvije flaute i klarinet, Trio za flautu, violinu i klavir br.1 i 2, Kvartet za flautu, klarinet, violinu i klavir, Elegija za kamerni orkestar i dr. Bavi se komponovanjem muzike za pozorište, harmonizacijom i aranžmanima sevdalinki, ilahija i kasida i obradama tradicionalni bh. pjesama za dvoglasne dječije horove. U svojim kompozicijama Horozović vrlo često poseže za bh. folklornim izvorima koje tretira kao citate ili materijale za obradu u okvirima stabilnih tonalitetnih struktura i jasnog formalnog oblikovanja. Glavni pokazatelj njegovog stila je melodija širokih raspona, folklorno obojena i u saglasnosti s vertikalnim harmonijskim strukturama.
